GENÇ YAŞTA PARKİNSON HASTASI OLMAK

Herkes parkinsonun yaş ilerledikçe ortaya çıktığını düşünür. Aslında yaşlandıkça da çıkmasa ne kadar güzel olur. ortalama parkinson hastalığı belirtilerinin kendini göstermeye başladığı yaş 60 ve üzeri yaşlar. Ne yazık kibu hastalık beni 30 lu yaşlarımın başında geldi buldu. Şu anda 41 yaşındayım ve parkinson son 8 senedir beni çok zorladı. İlk beş yıl dışarıdan bakan kimse anlamazdı benim hastalığımı ama son üç yıldır işler değişti.

Yürürken ayaklarım sürünüyor, ellerim desen zaten tuhaf, çatal bıçak hatta çoğu zaman kaşık kullanarak bile yemek yemek işkence. Bu hastalık başlı başına zaten çok zor ama asıl zor olan ne biliyor musunuz herkesin hiç zorlanmadan yaptığı şeyleri yapmak benim için atomu parçalamak kadar zor geliyor. birde kırk yaşına gelmiş ama hiçbir iş elinden gelmiyor gibi imalı sözlere maruz kalmak çok daha üzücü. Bazen içimden yüksek bir yere çıkıp avazım çıktığı kadar bağırmak geliyor " ben beceriksiz değilim, sadece parkinson hiçbir şey yapmama izin vermiyor. Ne demişler eşekten düşenin halini eşekten düşen anlar.Siz nerden bileceksiniz genç yaşta parkinson hastası olmayı..... Allahtan dilerim ki hiç kimse hayatının baharında bu hastalığa yakalanmasın. Allah kimseye dermansız dert vermesin.

Aslında son sekiz senedir yaşadıklarımı yaşayamadıklarımı bir deftere yazıp günlük tutmak istemiştim hatta birkaç gün denedim de ama yazı yazmakta oldukça zorlandığım için vazgeçtim. Aslında yazmakta zorlandım demeyelim de yazdıklarım hastalıktan dolayı okunmayacak kadar kötü diyelim. Ama yaşadıklarımı, hissettiklerimi mutlaka bir yerlere yazmam gerekiyor. Bende blogumdan yazmaya karar verdim. Belki bir yerlerde hiç tanımadığım birinin çok yakınında gencecik bir parkinson hastası vardır. Belki bu yazdıklarım sayesinde okuyan kişinin aklı başına gelir ve o gencecik insanın beceriksiz değil de çok ciddi bir hastalıkla mücadele ettiğini anlar.

Yada bu yazdıklarımı belki benim gibi genç bir arkadaş okur ve yalnız olmadığını anlar. Fırsat buldukça hastalık sürecimi tüm detaylarıyla anlatmaya çalışacağım.

ister 60 yaşından sonra olsun ister 30 yaşından sonra olsun parkinson hastalığı çok zor. Ama 60 yaşına gelmiş bir kişi büyük ihtimalle emekli olmuştur, çocukları büyümüş toruna torbaya karışmıştır. Yani onların hayatını kolaylaştıracak etrafında mutlaka birileri olur. Sorumlulukları çok fazla yoktur. Ama gençler öyle mi! Doya doya gezemiyorsun, dans edemiyorsun, hemen yorgun düşüyorsun, yaşıtların şıkır şıkır giyinip gezip tozarken sen günü nasıl kurtarırım derdine düşüyorsun. Temizlik, ev işleri yemek yapmak, çocuklarına annelik yada babalık yapmak, eşine karşı sorumlulukların işte daha bir sürü şey var. Sizler için çok basit olan her şey genç yaşta parkinson hastalığına yakalanan benim gibi kişiler için çok ama çok zor.

Anlatacak daha çok şey var, ama şimdilik bu kadar yeter.